《 zì yǒnɡ 》
《 自 咏 》
.[ tánɡ ]. bái jū yì.
.[ 唐 ]. 白 居 易.
xū bái miàn wēi hónɡ , xūn xūn bàn zuì zhōnɡ 。
须 白 面 微 红 , 醺 醺 半 醉 中 。
bǎi nián suí shǒu ɡuò , wàn shì zhuǎn tóu kōnɡ 。
百 年 随 手 过 , 万 事 转 头 空 。
wò jí shòu jū shì , xínɡ ɡē kuánɡ lǎo wēnɡ 。
卧 疾 瘦 居 士 , 行 歌 狂 老 翁 。
rénɡ wén hǎo shì zhě , jiānɡ wǒ huà pínɡ fēnɡ 。
仍 闻 好 事 者 , 将 我 画 屏 风 。